Paddy Casey

Paddy Casey speelde in de zaal die ik programmeerde en ik was al gewaarschuwd door de platenmaatschappij dat hij speciaal bier dronk. Welk bier precies, dat konden ze niet zeggen, want hij stond er altijd op dat zelf te regelen. Heel apart, maar ik vond het best. Na het optreden gingen we nog naar een bar verderop in de straat. De vertegenwoordiger van de platenmaatschappij en ik bereidden ons voor op een nachtje flink drinken. We waren tenslotte met een Ier op stap en Ieren drinken je steevast onder de tafel. Dat weet iedereen. En inderdaad, Paddy wist van geen ophouden.

Bij het eerste rondje liep hij zelf naar de bar, overlegde even met de barman en kwam terug met twee grote glazen Guinness voor ons en voor hemzelf ook een biertje, maar dan lichtroze gekleurd. Hij mompelde iets over kersenlikeur en hield zijn glas omhoog om te proosten. De barman bleef ons vervolgens ongevraagd bijschenken. Een paar uur en vele liters bier later, konden de vertegenwoordiger van de platenmaatschappij en ik niet meer op onze benen staan. Paddy had nergens last van. Hij liep zelfs nog vrolijk pratend voor ons uit, toen wij hem bijna kruipend naar zijn hotel brachten. Hoe doen die Ieren dat toch?

Een week later kwam ik weer in dat café en de barman sprak me meteen aan: “Wat was dat vorige week voor gast joh, wie drinkt er nou de hele avond alcoholvrij bier met limonadesiroop?”