Drugs is soms zo slecht nog niet

In onze zaal hadden al aardig wat bands optredens verkloot doordat ze te veel drugs hadden gebruikt. Sowieso had ik het idee dat shows van Amerikaanse bands bij ons regelmatig minder knalden dan in onze buurlanden. De Nederlandse Vloek noemden we dat. Zodra zelfs de meeste brave bands ons land binnen komen, moeten ze langs de coffeeshop. En daar wordt een concert zelden beter van. Laat staan als je bands had die naar hardere middelen grepen. Dat was al meer dan eens op een drama uitgelopen.

Ik had daarom besloten bands voortaan alleen nog maar ná de show in contact te brengen met de huisdealer. Of huisdealer… onze lichtman wist altijd precies waar je wat kon halen, dus ondanks dat hij zelf niet echt dealde, werd hij gezien als vast verkooppunt.

We hadden een band op bezoek die al lang voor de show liep te zeuren om coke. Ik hield eerst de boot helemaal af, maar ze werden zo vervelend dat ik hen uitlegde dat ze zich na het optreden bij de lichtman konden melden en dat hij hen verder zou helpen. Eerder mochten ze van mij niet eens met hem praten. Mokkend stemden ze in.

Het optreden was niet alleen heel erg slecht, het duurde ook nog eens een twintig minuten korter dan gepland. Ze deden geen toegift, maar gooiden na het laatste nummer hun spullen neer, en liepen zo van het podium rechtstreeks naar de lichtman. Een complete aanfluiting was het.

Na het weekend werd ik gebeld door de programmeur van de zaal waar ze een avond later hadden gestaan. Hij noemde het de show van het jaar. Oké, hij had zich een beetje zorgen gemaakt toen hij de hoeveelheden coke had gezien die er vooraf in de kleedkamer doorheen gingen, maar dat had niks uitgemaakt. Echt een van de beste bands die hij ooit had gezien.